Бодох юм ойрдоо аягүй их байна өө. Тэгээд блог дээрээ юм бичих гэсэн залхуу юм өө. Гэхдээ яагаад фэйсбүүкд тэгэж их цаг гаргаад байдгаа ойлгохгүй байна өө. Фэйсбүүк хаагдлаа гэх юм бол би лав алгаа ташаад л зогсож байх байх. Хэдийгээр хол байгаа хүмүүсийг, удаан уулзаагүй хүмүүсийг ойртуулж холбож, хэн хаана ямар юмаа хийгээд хэнтэйгээ яваад байгааг дажгүй мэдэх арга болохоор бас баярлах юм. Гэхдээ тэгэж аймаар донтуулна гэж яриагүй штээ. Би гэж фэйсбүүкд цаг болсон байгаагаа ухаараад л арай ч дээ гээд өөрөө өөртөө уурлаж хийх ёстой юмаа хийхээр фэйсбүүкээ гаргачихаад хийж байгаад буцаад за нэг ороё гээд л орно. Юу ч өөрчлөгдөөгүй л байхад дахиад л үзнэ. Бараг л хуучин ангийнхаа хүүхдийн найзынх нь эгчийнх нь найзынх юмыг үзчихсэн ч явж байх шиг. Ямар хамаа байна вэ . За тэгээд хичээлээ компьютер дээр хийгээд сургуулийн хаана ч гэсэн утасгүй холбоогоор нет холбогдоод байгаа болохоор өөрийгөө татаад авчиж чадахгүй юм. Гэхдээ би болино гэж бодож бйагаа. Болино болино.
Ааан тэгээд өөр нэг юм байна. Би өөрөө ганцаараа тийм байгаа юм уу гэхээр бас сэтгэлээ уудалсан хүмүүс бүгд л тийм байгаад байгаа юм шиг. За үгүй гэхэд тэр хүн нь өрөвдөөд ч байгаа юм шиг доош нь хийгээд ч байгаа юм шиг муухай харьцаад ч байгаа юм шиг сонин санагдаад тэр хүнтэй дахиад харьцмааргүй мэт санагдах юм даа гэж. Тэгээд тэр бодол нь юу вэ гэхээр өөрийнхөө ямар сул дорой, юу ч чадахгүй юм бэ гэдгийгээ мэдрэх, өөрийгөө голох гэж аймаар муухай бас гутранги үзэл байна л даа. Тэгээд ер нь ярьшиг өөрийгөө харьцуулахаа л больчихоё л доо гээд л өөрөө өөрийгөө өмөөрөөд л үхэр царайлаад явах гэж нэг үзнэ. Мэдээж нүдэн дээр ил харагдаад байгаа юмыг хараад ямар үгүй эээ би хараагүй, худлаа гээд явах биш дахиад л нөгөө нэг гололт маань ургаад л гараад ирнэ. Энэнээс хамгаалах арга гэвэл цагаа дэмий үрж сууснаас ядаж юм нэхэж ч болохноо сураад за үгүй маа гэхэд өдөр болгон ном уншиж суух, эссээ бичих гээд өөрийгөө хөгжүүлэх чаддаггүй юмаа бага багаар хийгээд л байвал хэсэг хугацааны дараа овооо л болно доо тэ.
Ааан тэгээд өөр нэг юм байна. Би өөрөө ганцаараа тийм байгаа юм уу гэхээр бас сэтгэлээ уудалсан хүмүүс бүгд л тийм байгаад байгаа юм шиг. За үгүй гэхэд тэр хүн нь өрөвдөөд ч байгаа юм шиг доош нь хийгээд ч байгаа юм шиг муухай харьцаад ч байгаа юм шиг сонин санагдаад тэр хүнтэй дахиад харьцмааргүй мэт санагдах юм даа гэж. Тэгээд тэр бодол нь юу вэ гэхээр өөрийнхөө ямар сул дорой, юу ч чадахгүй юм бэ гэдгийгээ мэдрэх, өөрийгөө голох гэж аймаар муухай бас гутранги үзэл байна л даа. Тэгээд ер нь ярьшиг өөрийгөө харьцуулахаа л больчихоё л доо гээд л өөрөө өөрийгөө өмөөрөөд л үхэр царайлаад явах гэж нэг үзнэ. Мэдээж нүдэн дээр ил харагдаад байгаа юмыг хараад ямар үгүй эээ би хараагүй, худлаа гээд явах биш дахиад л нөгөө нэг гололт маань ургаад л гараад ирнэ. Энэнээс хамгаалах арга гэвэл цагаа дэмий үрж сууснаас ядаж юм нэхэж ч болохноо сураад за үгүй маа гэхэд өдөр болгон ном уншиж суух, эссээ бичих гээд өөрийгөө хөгжүүлэх чаддаггүй юмаа бага багаар хийгээд л байвал хэсэг хугацааны дараа овооо л болно доо тэ.
1 comment:
uneeen.hergtei gej bodsn yumnda tsaga zartsulj baitsgay
Post a Comment